خندیدن و مسخره کردن، بهترین راه برای فرار از چنگال منطق است، برای فریبِ امرواقع و تبدیلش به امری مبتذل. جامعه بەسرعت پدیدەها، امور و اتفاقات را بەگپ، طنز و شوخی بدل میکند، آنرا بین مردم دست بەدست کردەو منتظر میماند تا پدیده جدید جایگزین سوژه قبلی خنده گردد. تمسخر بەصورت امرجمعی مبتذل ترین نوع

دولت آمریکا بخشی از نیروهای مسلح یک دولت رسمی عضو سازمان ملل را در جرگه گروهها و سازمانهای تروریستی قرار داده است. نفس اینکار از طرفی خرق عادتی بزرگ در روابط بین الملل است و در مناسبات متشنج میان ایران و آمریکا هم عبور از یک خط قرمز مهم محسوب می شود. چرا ترامپ بی

سیلڤیا پلەت لە شیعری «خاتوو لازارووس»‌دا، کاتێ وەسفی ساتەوەختی زیندووبوونەوەی خۆی پاش سێهەمین هەوڵی خۆکوشتنی دەکات، دەنووسێ: «خەڵک بە دەم ترووکاندنی گوڵەبەڕۆژەوە هێرش دەهێنن/ بۆ ئەوەی ببینن چلۆن دەست و پێی من دەکەنەوە». ئەم ئاماژەیەی پلەت بۆ گوڵەبەرۆژەخۆرەکان یەکێکە لەو وێنەسازییە جیدیانەی دنیای ئەدەبیات کە تێیدا گوڵەبەڕۆژەخۆرەکان وەکوو کەسانی بێ‌خەبەر و کەم‌مایە و تەنانەت گەمژە

وەرن سەیری چێشتەکەم بکەن، وەرن سەیری منداڵەکەم بکەن، وەرن سەیری جلەکانم بکەن، وەن سەیری هەستە لۆکاڵیەکە درۆزنانەکەی  من بکەن چلۆن وەک سێدارە خۆمم پێیاندا هەڵواسیوە، من شۆڕشگێڕە ناڕازییەکەی سەردەمی کامێرام، من قارەمانی ناڕازی سەردەمی نمایشکردنم، ئەوانە ژمارەیەک رستەن لە زمانی وێنە و گرتەکانی ناو تۆڕە کۆمەکایەتییەکانەوە، بەشێکی زۆری نمایشکەرانی ناو تۆڕە کۆمەڵایەتییەکان نارەزایەتی نییە لە

مطالعه کنندگان در حوزه اندیشه سیاسی شاید پاسخ این سوال را بهتر از هر کسی می دانند که چرا ملتها مغلوب می شوند و چرا برخی بازیگران سیاسی در عرصه روابط بین الملل منافع ملی آنها بیشتر در معرض تهدید و خطر قرار می گیرد. در این یادداشت تلاش خواهم کرد بخشی از سرفصل هایی

کوردنامە: بە درێژایی مێژووی هێزە سیاسیە درۆزنەکان، هەرکات هەستدەکەین شتێکی گرنگ بەڕێوەیە، سیاسەت و میدیاکان، دیاردەیەکی خێرا دەخولقێنن، بەزمانێکی نەناسراو دەدوێن، زمانێک کە زیاتر لە زمانی ئەکتەرەکانی ناو قەبرستان ئەچێت. دەنگی بکەرەکان زیاتر لە هاوار و تاسان و قیژە ئەچێت. دەنگ، سروشتە ئاساییەکەی خۆی وندەکات، زمان لە بوونی هەمێشەیی خۆی ناچێت و ئەو زمانە نییە

یەکێک لە کێشە گەورەکانی عەقڵیەتی حیزب لە هەرێمی کوردستان ئەوەیە، هەرگیز نایەوێت ددان بە شکستی خۆیدا بنێت و، بەردەوام بیانوێک، یان دوژمنێک دادەتاشێت بۆ داپۆشینی هەڵە گەورەکانی خۆی. ئێمە لە ساڵی (۲۰۱۸) زۆر لە پاشەکشێداین لەچاو ساڵانی(۱۹۹۱). ئەم پاشە کشێ‌ و تێکشکانە، چ لەڕووی ئابوورییەوە، چ  لەڕووی سیاسییەوە، چ لە ڕووی سەربازییەوە، بەرهەمی عەقڵێک بوو

کردنامه: گەرچی کەشتی‌یە فرۆکە هەڵگرەکانی ئەمریکا زۆر لە مێژە لە ناوچەی ڕۆژهەڵاتی ناوین بوونیان هەیە ، بەڵام حزووری ئەمریکا لەم ناوچەدا دوای هێرشی سەددام بۆ کوەیت ، کەوتە قۆناغێکی جیددیترەوە. هەر لە دوای ئەم ڕووداوە بوو کە ئەمریکا بۆ یەکەم جار بە شێوەیەکی ڕاستەوخۆ پێوەندی‌ ئاشکرای لەگەڵ کورد دەست پێکرد. لەم بیست و شەش ساڵەدا

کردنامه: در دی‌ماه سال ۱۳۸۲ در رویداد تلخ زمین‌لرزه بم، به همراه شماری از همکاران در سازمان شهرداری‌های کشور برای کمک‌رسانی و هماهنگی به بم رفتیم. درگیرودار و آشفتگی، کوشش شد بخشی از روند و چالش‌های مدیریت بحران در چند روز نخست مستندسازی شود. چکیده آن کار، جدول ساده‌ای شد که نشان می‌داد در ده

ماوەیەکە پێشهاتەکانی کەرکوک و کوردوستانی باشوور بۆتە گرینگترین تەوەری ناو کۆڕ و تۆڕە کۆمەڵایەتی‌یەکان و لێدوان و هەڵوێستی جۆراوجۆری لێ کەوتووەتەوە. سەرەڕای ئەوەی کە گرژی نێوان حیزبەکان ، هۆکاری سەرەکی ئەم شکستە مێژوویی‌یەی کورد بوو ، ئەوەی تا ئێستا وتاری زاڵە لە نێوان کورد دا ، بەردەوامی هەمان لایەنگری‌کوێری حیزبییە و ئەمەش بارو دۆخەکەی زیاتر

کردنامه: نگاه اول عناصر این نگاره از منظر زیبایی شناسی آن قدر ماهرانه چیده شده‌اند که قدرت باور ما را از دریافت حقیقت واقعه تضعیف می‌کند. نقطه‌های طلایی کادر با هماهنگی کم نظیری نسبت به دیگر نمونه‌های عکاسی خبری نگاه تماشاگر را در چند مثلث بصری تسخیر کرده است. این نقطه‌ها در رفت و آمد

کردنامه : تصور می کنم که معرفی نهایی اعضای پیشنهادی رئیس جمهورْ روحانی برای دولت دوازدهم، کسی را ذوق زده یا شگفت زده نکرد. شاید در نگاه اول بتوان گفت از شخصیت محافظه کاری مانند روحانی، چیزی جز این انتظار نمی رفت. همچنین ممکن است خیلی ها، در هر شرایطی ترجیح بدهند که ناز روحانی

در بطن تحولات بحرانی اخیر در خاورمیانه چند راهکار غالب برای امحا، تعدیل یا مدیریت بحران در خاورمیانه ارائه شده است. در یک راهکار بر حفظ وضعیت موجود در چهارچوب مرز دولت-ملت‌های حاضر و رژیم‌های سیاسی حاکم بر آن‌ها تأکید شده است. در مدلی دیگر از پروژه‌ی رژیم‌سازی سخن به میان آمده. بدین‌معنا که مرزهای

کردنامه : شاید درایت سیاسی و مدنی در مناطق قومی ایران (منظور نگارنده ناحیه جغرافیایی کردنشین ایران است) آنگونه که از نتایج دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برمی آید این تلقی و تصور را تقویت کند که کردها با مشارکت وسیع شان بیشترین رضایت را از ساختار سیاسی و مدیریتی در ایران دارند و این

کردنامه: محمدعلی دستمالی، کارشناس سیاسی منطقه؛ سال ۱۳۹۵ هجری شمسی را در شرایطی پشت سر می گذاریم که خاورمیانه، هنوز هم زیر سایه ی تهدید و ناامنی ناشی از اقدامات تروریست های افراطی و همچنین مشکلات ناشی از ساختارهای سیاسی و اجتماعی بسیاری از کشورهای منطقه است. با این حال، شواهد نشان می دهند که