کُردها و مشاهیر کُرد در کجای کار جهان اند؟

جوامع موسوم به شرق از جمله کُردها معمولا زندگی سیاسی –اجتماعی توام با نوستالژی و پررنگ بودن احساسات و به تبع آن عصبیت را شاید بیش از دیگر نقاط جهان دارند، وضعیت فرودست بودن شان نسبت به دیگر ملل و مناطق جهان در چند قرن اخیر نیز باعث تشدید نوستالژی گرایی شده است. امری که گاه باعث یافتن خروجی های متناقض و بعضاً نادرست می شود به مانند اینکه یک ملتی خود را شجاع ترین خواند، ملتی دیگر خود را باهوش ترین می نامند، یکی دیگر فرزانگانش را سرآمد و روشنگر جهانیان قلمداد می کند و … در حالی که در عمل اگر اینگونه بود شرقیان شرایطی بهتر از امروز را دارا بودند.

اگر از منظری خود انتقادی و با در نظر گرفتن پیشفرض فوق به سراغ کنگره مشاهیر کُرد برویم می توان گفت این کنگره به رغم برخی نقدها، کمی و کاستی ها، فرصتی بود از یکسو برای قدردانی از مشاهیر همچنان فعال کُرد و نیز آشنایی و تعامل بیش از پیش نخبگان با یکدیگر و با مردم و از سوی دیگر فرصتی بود و هست برای اینکه بدانیم کُردها در کجای کار جهان ایستاده اند!

اگر مشاهیر و افراد موفق کُرد در حوزه های مختلف جدای از توانمندی ها و مجاهدتهای عمدتاً فردی شان را افرادی برآمده از دل جامعه و فرهنگ کُردی قلمداد کنیم، در نتیجه می توان جایگاه آنان در عرصه های جهانی، منطقه ای و ملی را به کُردها تسری دهیم و نیز در مقایسه تطبیقی آنان با نام آوران دیگر ملل در سطوح سه گانه فوق، در خواهیم یافت که کُردها بطور خاص در کدامین نقطه جهان ایستاده اند، در کجا توانمندی و اثر گذاری شان جهانی است؟ در کجا در سطح منطقه ای (خاورمیانه) می توانند بدرخشند؟ در چه بخشی در سطح ملی (هرکدام از مشاهیر در یکی از کشورهای ایران، ترکیه، عراق و سوریه) در سطح بالا ایستاده اند، و در کدام بخش ها دچار ضعف بوده و همچنان سطحی فروملی و محلی داریم؟

چاره کار نیز ساده است همین ۳۰ نفر منتخب به عنوان مشاهیر کُرد را به اضافه ی تنی چند از دیگر نام آوران کُرد که هریک بنا به دلیلی یا نتوانستند در مراسم حضور یابند یا مایل به شرکت نبودند را لیست کنیم. از «کوچر بیرکار» دارنده مدال فیلدز جهانی و «نادیا مراد» دختر کُرد ایزدی دارند مدال صلح نوبل گرفته تا «بهمن قبادی» فیلمساز و بزرگان موسیقی کُردی نظیر «شهرام ناظری»، «کیهان کلهر»، «مظهر خالقی» و …. . هریک از اینان را اگر در حوزه و تخصص خود با افراد طراز اول در سه سطح جهانی، منطقه ای و ملی بسنجیم و به قیاسی تطبیقی دست زنیم، آنگاه در خواهیم یافت «مشاهیر و نخبگان کُرد» و به تعبیری دیگر «ما» در کجای کار ایستاده ایم؟ چنین رویکردی اگر توام با نگاهی نقادانه و سازنده و روشی علمی باشد، می تواند یکی از بهترین نتایج کنگره مشاهیر کُرد و کنگره ها و برنامه های مشابه در دیگر نقاط باشد، چرا که از یکطرف دیدن موفقیت افراد باعث افزایش حس اعتماد به نفس و کاهش خودکمتربینی می شود و از طرف دیگر مانعی جدی می شود برای جلوگیری از توهم خودبرتر انگاری در سطوح مختلف جهانی، منطقه ای و ملی.

عکس: سید مصلح پیرخضرانیان